Co to jest SARM?

Napisano przez

Co to jest SARM?

SARM – to innymi słowy selektywny modulator receptora androgenowego. Standardowo sterydy anaboliczno-androgenne w bardzo silny sposób są łączone z receptorem androgenowym (np. trenbolone). Jednakże, poza mocą anaboliczną (wzrost mięśni, synteza białek) wykazują one także niezmiernie silne działanie androgenne (oddziałując tym samym na drugorzędowe cechy płciowe, takie jak zarost, nastrój, czy utratę włosów na głowie u tych, którzy mają predyspozycje genetyczne, bądź obniżenie tonu głosu). Zazwyczaj im silniejszy jest konkretny środek tym silniej łączy się on z receptorem androgenowym i tym samym silniejsze reakcje uboczne może powodować. Dla przykładu DHT, który powstaje poprzez stosowanie testosteronu iniekcyjnego, może bardzo niekorzystnie oddziaływać na prostatę i łysienie (u osób, które są predysponowane do tego w jakiś sposób genetycznie). DHT ma zdecydowanie silniejszy wpływ na receptor androgenowy w odniesieniu do testosteronu. Kolejną sprawę stanowi selektywność, czyli fakt, że jak najlepszy preparat powinien wykazywać działanie anaboliczne dla mięśni i kości, przy równoczesnym braku jakiegokolwiek wpływu na hormon luteinizujący i folikulotropowy. Bardzo ważnym elementem jest również brak oddziaływania krzyżowego na pozostałe receptory, brak konwersji do DHT i brak powstawania estrogenów. Tym samym teoretycznie SARM powinno zapewniać anabolizm, przy jednoczesnej maksymalnej redukcji, możliwych skutków ubocznych.

Jednakże w praktyce, do niedawna środki te były nielegalne, a ich używanie odbywa się jedynie na własną odpowiedzialność, gdyż konsekwencje zdrowotne ich działania wciąż nie są do końca poznane.

Mówiąc krótko, SARM stanowią selektywne modulatory receptorów androgenowych. Należą one do grupy substancji chemicznych, które łączą się z receptorami, przyczyniając się tym samym do występowania reakcji anabolicznych. Coraz częściej używają je tzw. „stali bywalcy” na siłowniach przez wzgląd na efektywność ich działania w odniesieniu do naprawdę znikomych skutków ubocznych. Warto, w tym miejscu również zauważyć, że niektóre z nich stosuje się celem rozbudowania masy mięśni, przyrostu siły i wspomagania budowy mięśni.

Geneza środków SARM

Substancje tego rodzaju zostały odkryte ponad 20 lat temu, a już pierwsze ich testy wskazały na bardzo dobre wyniki, w zakresie przyrostu mięśni i ograniczania rozrostu prostaty. Ich korzystne działanie sprawiło, że zaczęto prowadzić szersze testy, dotyczące ich potencjalnego wykorzystania jako alternatywy dla popularnych anabolików. Szczególnie pod kątem ich wykorzystania w trakcie leczenia chorób, takich jak wszelkie nowotwory i zanikanie mięśni.  

SARM, a sterydy

Sterydy działają na różne tkanki równocześnie, co może doprowadzić do powstawania różnego rodzaju niepożądanych skutków ich przyjmowania. Natomiast SARM- y charakteryzuje działanie selektywne, przez co wpływają one tylko na mięśnie szkieletowe. Posiadają inną budowę niż sterydy, więc nie przekształcają się w aktywne metabolity. Co więcej, na ten moment, w przeciwieństwie do sterydów są one legalne i dostępne na rynku w postaci doustnej. Najlepiej przebadane środki tego typu to ostaryna i ligandrol.

SARM i jego wykorzystanie w medycynie

Nie przywiązując wagi do obiegowych opinii i niepotrzebnie powielanych mitów, tradycyjnie różnego rodzaju sterydy anaboliczno-androgenne nie mają zbyt dużego zastosowania w dziedzinie leczenia, zarówno ludzi, jak też zwierząt. Co więcej, w zdecydowanej większości substancje tego rodzaju nie są nawet przebadane pod tym kątem, gdyż nigdy nawet nie myślano o tym, aby je w ten sposób wykorzystywać. Do tej pory większość środków tego rodzaju (m.in. SAA) stosuje się nielegalnie, zupełnie amatorsko. W medycynie SARM testuje się obecnie w odniesieniu do leczenia utraty mięśni, która może być spowodowana między innymi nowotworem, przewlekłą chorobą płuc, czy też w ostatecznych stadiach chorób nerek.  Aktualnie dostępnych jest jedenaście różnych środków typu SARM.

Z użyciem jednego z nich niedawno przeprowadzono badania, z których wynika, że poprzez podawanie go przez okres 12 tygodni wywołał:

  • placebo – straciło około 73 g masy mięśni;

  • podawanie go w dawce 3mg dziennie spowodowało przyrost suchej masy ciała średnio w wielkości około średnio o 1,3 kg  ± 0,3 kg więcej niż dla grup placebo (średnio z tego można uzyskać miesięczny przyrost masy mięśni o 433g);

  • analogicznie dla przyjmowania dziennie mniejszej dawki odnotowano odpowiednio mniejsze przyrosty masy mięśniowej;

  • w grupie placebo odnotowano wówczas przyrost tkanki tłuszczowej na poziomie 300g tłuszczu;

  • w grupie, która przyjmowała sterydy nastąpił spadek średnio o ponad 300g tłuszczu.

Natomiast inny preparat tego typu spowodował:

  • średni wzrost masy mięśniowej o około 1,21 kg w odniesieniu do dawki 1 mg dziennie;

  • nastąpił niewielki spadek ilości tkanki tłuszczowej, jedynie w grupach przyjmujących 1mg i 0,1 mg, który nie miał większego znaczenia.

Wszystko na temat bezpieczeństwa stosowania SARM

W związku z badaniem udało się również określić bezpieczeństwo używania SARM. Jeśli chodzi o pacjentów, przyjmujących 3 mg preparatu dziennie nastąpiły następujące skutki uboczne:

  • duże obciążenie wątroby, związany ze wzrostem aminotransferazy alaninowej (ALT/ALAT);

  • nadmierne bóle głowy;

  • ból gardła;

  • problemy żołądkowe;

  • przemęczenie;

  • bóle pleców;

  • bóle kończyn;

Co więcej, podawanie tego typu środków anabolicznych wywołuje zmniejszenie poziomu cholesterolu i trójglicerydów. Nastąpił spadek HDL i równocześnie nieznaczny wzrost LDL. Zaobserwowano także spadek stężenia białka, wiążącego hormony płciowe (głównie testosteron) w organizmie, zarówno u kobiet, jak też u mężczyzn. Jednakże, zarówno testosteron, jak też inne hormony steroidowe łączą się z białkami, jednie 2% krąży w ludzkiej krwi w wolnej postaci. Tym samym efekt ten można uznać za bardzo pozytywny, gdyż tylko wolny testosteron jest aktywny, a pozostały stanowi jedynie niezbędny w organizmie zapas. Niestety, jednocześnie zaobserwowano także zmniejszenie ilości testosteronu wolnego i całkowitego we krwi. Zjawisko to oddziałuje bardzo negatywnie, szczególnie na organizm sportowca. Co za tym idzie, po cyklu stosowania SARM konieczne może się okazać zastosowanie takich środków, jak SERM, celem przywrócenia funkcjonowania jąder i normalnej produkcji testosteronu.

SARM już po zażyciu 1mg substancji jest aktywny przez bardzo długi czas w organizmie człowieka, nawet przez okres 24-36 godzin.  

Jednakże środki te do niedawna jeszcze widniały jako nielegalne na liście w ramach Światowego Kodeksu Antydopingowego. Co więcej, szczególnie w przypadku stosowania większych dawek, nieznany jest wpływ na zdrowie preparatów SARM.

Korzyści z wykorzystywania SARM

SARM mają działanie podobne do AAS, a więc wykazują działanie silnie anabolicznie, które pozwala między innymi na to, aby powiększyć siłę i masę mięśni. Największą ich zaletę stanowi niewielka ilość i możliwość wystąpienia skutków ubocznych, gdyż ich działanie opiera się na angażowaniu tylko tych receptorów, które są odpowiedzialne za anabolizm. Oferują one swoim użytkownikom liczne korzyści, a do najważniejszych z nich należy zaliczyć między innymi:

  • nie zamieniają się w estrogen, tak jak syntetyczny testosteron;

  • można je podawać doustnie, bez zastosowania problematycznej iniekcji;

  • w związku z brakiem ugrupowania metylowego w swojej strukturze nie przyczyniają się do uszkadzania wątroby;

  • nie mają lub jedynie w niewielkim stopniu oddziałują na system regulowania wytwarzania i utrzymywania odpowiedniego poziomu hormonów płciowych we krwi;

  • można je legalnie kupować i posiadać;

  • nie angażują do działania enzymu metabolizującego sterydy, reduktazy, w związku z czym nie ma szansy na powstawanie w organizmie aktywnej formy testosteronu (DHT).

Podsumowując SARM to ogólnodostępne środki, stosowane na przyrost tkanki mięśniowej i siły, które mogą stanowić przyszłość w świecie kulturystów, zwłaszcza w odniesieniu do dużych ograniczeń w stosowaniu różnego rodzaju sterydów.